صفحه آرایی

طراحی صفحه آرایی کتاب و نشریات

صفحه آرایی

طراحی صفحه آرایی کتاب و نشریات

۲ مطلب در مهر ۱۳۹۸ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

در کتاب های بدون تصویر، طراح یا مدیر تولید موسسه نشر، قوانینی را برای کلیه جنبه های بصری کتاب تعیین می نماید که سازگار با استانداردهای تولید کتاب می باشد و کلیه صفحات کتاب می بایست با رعایت این قوانین طراحی شود. این قوانین تعداد سطرهای بالای سرفصل ها، مکان قرار گرفتن میان تیترها و تیترها و تیترهای فرعی تر و شماره صفحات و سرصفحات و چگونگی وضعیت سرفصلها و غیره را تعیین می نماید.

صفحه آرایی کتاب های بدون تصویر

این ضوابط در صفخه آرایی رایانه ای، برای کامپیوتر تعریف می گردد و در صفحه بندی سنتی که به چسب و قیچی شهرت داشت از گرید به چاپ رسیده به رنگ آبی استفاده می نماییم و یا گرید را روی طلق رسامی نموده و با استفاده از میز نور و استقرار کاغذهای سفید روی آن، اقدام به صفحه بندی می کنیم.

زمان صفحه بندی ، لازم است خبر یعنی نوشته تایپ شده یا دستنویس کتاب را در دسترس خود داشته باشیم و با توجه به نظم مطالب، نسبت به چسباندن حروف چینی در صفحه ماکت (صفحه ای که گرید روی آن با استفاده از رنگ آبی به چاپ رسیده است) مبادرت ورزیم.

پانوشت ها

در خصوص پانوشت صفحه های کتاب، توصیه می شود موارد زیر رعایت شود.

  • پانوشت های لاتین، همواره از سمت چپ به راست و با استفاده از شماره های لاتین صفحه آرایی و حروف چینی می شوند.
  • پانوشت های فارسی و پانوشت های فارسی و لاتین، همواره از سمت راست به چپ و با شماره های فارسی به چاپ می رسند.
  • چنانچه پانوشت ها کوتاه باشند و مایل باشیم آنها را به دنبال یکدیگر آوریم، فاصله بین پایان یک پانوشت و شروع پانوشت بعدی، اغلب ۹ میلیمتر می باشد. در هر صورت، این اندازه توصیه می شود در سراسر کتاب ثابت باشد.
  • در انتهای پانوشت های ارجاعی و توضیحی می بایست نقطه قرار داد. ولی اگر در پانوشت تنها اصطلاح یا اسامی آورده شود، در انتهای آن به گذاشتن نقطه نیازی نیست.
  • چنانچه در پایین صفحه برای کلیه پانوشت ها یا پانوشت جا نباشد، ادامه آخرین پانوشت پایین برگه، به برگه بعدی ارجاع داده می شود. در این حالت، لازم است از علامت پیکان کوچکی نیز در انتهای صفحه و در منتهی الیه سمت چپ، زیر آخرین سطر و همچنین در آغاز پانوشت در صفحه بعد در بالای منتهی الیه طرف راست استفاده کرد.

در صفحه آرایی کتاب، زمانی که مجبور باشیم جدول یا نموداری را به صورت خلاف جهت نوشته ها در صفحه درج نماییم در کتاب های فارسی زبان مکان استقرار توضیح نمودار یا جدول را قرار می دهیم. بهتر است عنوان و شماره جدول در سمت بالای آن درج شود و سایر توضیحات در پایین آن.

در حروف چینی جدول ها لازم است به این نکته توجه نمود که حروف می بایست کمی از متن کوچکتر باشند، اندازه این کوچک بودن، بر اساس تعداد لغاتی که در هر خانه از جدول واقع شده، تفاوت دارد. برخی اوقات امکان دارد محتویات یک جدول از ارتفاع یک صفحه کتاب تجاوز کند. در این حالت، می توان ادامه جدول را در صفحه یا صفحه های بعدی آورد.

 

منبع: نشرآنلاین

  • فاطیما محمدیان
  • ۰
  • ۰

 

در بسیاری از فرهنگ‌ها سابقه استفاده از گرید در نقاشی، طرح‌های تزئینی، معماری و پارچه وجود دارد. در طراحی گرافیک نیز. گرید ساختار زیرین صفحه آرایی است و در معماری طرح کلی را امکان پذیر می‌کند. در واقع گرید فضای درون صفحه را به واحدهای یکسان تقسیم می‌کند. اگر برای یک مجله از گرید استفاده شود، حسی از وحدت و انسجام در صفحات مجله پدید می‌آورد. گرید به صفحه فرم و محتوا می‌دهد و قواعدی را برقرار می‌کند که تداوم و پیوستگی را در تمامی صفحات تثبیت می‌کند. گرید ابزاری است برای انتظام بخشیدن به تمام عناصر طراحی. اگر از گرید به درستی استفاده نشود، خود می‌تواند عامل بازدارنده‌ای برای طرح جالب باشد و ممکن است جلوه‌ای یکنواخت و خشک به صفحه بدهد.

در نرم‌افزارهای صفحه آرایی نیز امکانات زیادی برای خلق گرید با استفاده از خطوط راهنما (guidelines) و ستون‌ها وجود دارد. خطوط راهنما همان کاری را می‌کند که خط کش T و گونیا در ترسیم فنی انجام می‌دهند. این خطوط امکان می‌دهند تا عناصر به‌صورت همتراز و در یک خط چیده شوند.

 

در بسیاری از متون و مدارک نوشتاری برای نظم بخشیدن به متن و تصاویر از ستون استفاده می‌شود. میزان پهنا یا عرض ستون تأثیر زیادی در خوانایی متن دارد. اگر ستون بیش از حد پهن باشد، چشم مجبور است که سرتاسر طول سطر را مرور یا روبش کند و لذا خواندن مشکل می‌شود. ستونی که بیش از حد باریک باشد نیز موجب خستگی چشم می‌شود. زیرا چشم باید مرتبا سطرها را با تناوب بیشتری مرور کند.

اندازه حروف و پهنای ستون رابطه مستقیمی باهم دارند. اگر از ستون باریک استفاده شود، حروف نیز باید کوچک باشند، و فاصله بین سطرها هم باید کم باشد. پهنای ستون را باید عاملی در نظر گرفت که می‌تواند به خواندن آسان‌تر متن چاپی کمک کند.

فضای سفید یا حاشیه بین دو ستون نیز باید به دقت انتخاب شود و نباید بیش از حد باریک یا پهن باشد. اگر فاصله بین ستون‌ها کم باشد، سطح کاغذ تیره می‌شود و خواندن را با مشکل مواجه می‌کند و اگر ستون‌ها بیش از حد از هم فاصله داشته باشند، یک فضای خالی در وسط صفحه ایجاد می‌کند و خواندن متن را دشوار می‌سازد.

صفحه سفید برای طراح ناآزموده و بی تجربه هولناک است. هر علامت یا نشانی که بر کاغذ بگذارد، بلافاصله سطح کاغذ را تغییر می‌دهد. طراحان بی تجربه فضای سفید درون صفحه را سوراخی می‌بیند که باید پر شود. یکی از رموز طراحی خوب این است که بدانیم چگونه آگاهانه از فضاهای سفید بهره ببریم. فضای سفید هم می‌تواند دشمن باشد و هم دوست. با استفاده از فضای سفید می‌توان توازن را در صفحه برقرار کرد و راه تنفسی برای صفحه گذاشت و از آشفته شدن صفحه و شلوغی و تراکم بیش از حد صفحه جلوگیری کرد و جایی را برای استراحت چشم اختصاص داد. معمولا طراحان بی تجربه سعی دارند تا از تمام فضای سفید صفحه بهره برداری کنند. اما ضروری است که طراح به خوبی تأثیر و کارکرد فضای سفید را فراگیرد و نحوه استفاده از آن را به تجربه بیاموزد. کسب مهارت در به کارگیری فضای سفید مستلزم تجربه اندوزی و مطالعه دقیق دیگر آثار چاپی و بررسی نحوه سامان بندی این فضاها در آثار دیگر طراحان است.

 

در آثاری که چندین صفحه نما یا جلد دارند، فضای داخلی بین دو صفحه، یعنی حاشیه‌های سمت عطف را «حاشیه عطف» می‌نامند. پهنای حاشیه عطف بستگی به نوع صحافی دارد و میزان پهنایی که به هنگام صحافی کار نهایی استفاده می‌شود. حاشیه باید به‌قدر کفایت پهن باشد تا متن در درون حاشیه عطف حذف نشود. اگر اثری را طراحی می‌کنید که قرار است صحافی شود، بهتر است با چاپگر خود مشورت کنید تا پهنای حاشیه مناسب برای حاشیه عطف را مشخص سازد.

محدوده پیرامونی یک صفحه یا حاشیه نوعی فضای سفید محسوب می‌شود و به‌عنوان فضایی برای تنفس استفاده می‌شود. اندازه حاشیه تأثیر مستقیمی بر میزان خوانایی، رنگ و جذابیت ظاهری صفحه دارد. اگر حاشیه بیش از حد پهن باشد، متن به نظر سبک‌تر می‌رسد، درحالی که حاشیه باریک صفحه را سنگین‌تر، متراکم‌تر و دشوارتر می‌سازد.

اگر به یک صفحه نگاه کنیم، چشم ما نخست به یک محدوده خاص که توجه ما را به‌خود جلب می‌کند، کشیده می‌شود. این محدوده را نقطه کانونی می‌نامند. همین نقطه است که توجه خواننده را به خواندن متن و باقی محتوای آن جلب کرده و یا دفع می‌کند. نقطه کانونی نباید بیش از حد متعارف چشمگیر و مؤکد باشد. زیرا در این صورت باقی ترکیب‌بندی صفحه تحت الشعاع آن قرار می‌گیرد و نادیده انگاشته می‌شود. خلق یک صفحه آرایی مؤثر و زیبا برای صفحه به انتخاب صحیح و توجه دقیق به جزئیات بستگی دارد.

  • فاطیما محمدیان